




Droga Krzyżowa to wielkopostne nabożeństwo, które polega na symbolicznym odtworzeniu drogi Jezusa na śmierć oraz złożeniu go w grobie. Chrześcijanie gromadzili się w miejscu biczowania Jezusa, a następnie przy grobie i adorowali drzewo Krzyża. Podobno odwiedzała je także sama Maryja.
Pierwsze drogi krzyżowe powstały w Jerozolimie. Rozpowszechnili je franciszkanie, którzy odprowadzali pątników i zatrzymywali się przy stacjach, które przedstawiały drogę Jezusa na Golgotę. W kościołach Droga Krzyżowa przedstawiana jest na obrazach lub rzeźbach umieszczonych na ścianach bocznych. Liczbę czternastu stacji ustanowiono w XVII wieku.
Najsłynniejsza Droga Krzyżowa odbywa się w Wielki Piątek w rzymskim Koloseum. Odprawia ja sam Papież, niesie wtedy drewniany Krzyż. Pierwsza taka Droga Krzyżowa odbyła się w XVIII wieku za czasów papieża Benedykta XIV. Pomysłodawcą takiego nabożeństwa był włoski franciszkanin Leonard z Porto Maurizio. Koloseum nie jest przypadkowym miejscem. Wielu pierwszych Chrześcijan poniosło tam śmierć męczeńską. Jest to bardzo istotne miejsce w tradycji Chrześcijańskiej.
W całym nabożeństwie drogi krzyżowej chodzi o to, żeby zrozumieć sens cierpienia, dlatego każdej stacji towarzyszą rozważania. Na samym początku inspiracje czerpano z Pisma Świętego oraz Ojców Kościoła. Św. Jan Paweł II zmienił ten zwyczaj. W 1984 roku napisał swoje własne rozważania Drogi Krzyżowej. Potem zaczął zapraszać do pisania swoich rozważań innych duchownych oraz świeckich.
Zapisane w tradycji katolickiej stacje drogi krzyżowej to:
opr. S. Poręba
Foto: kadry z filmu Pasja